انواع عملگرها در زبان R

در یک زبان برنامه‌نویسی، برای انجام انواع عملیات روی داده‌ها، نیاز به یک سری عملگر است. در واقع، عملگرها یک نماد هستند که مشخص می‌کنند چه کاری باید روی عملوندها انجام شود. عملگرها بر اساس نوع کاری که انجام می‌دهند به انواع متفاوتی تقسیم‌بندی می‌شوند که مهم‌ترین آنها عبارتند از: عملگرهای ریاضی، منطقی و رابطه ای. در ادامه با این سه دسته از عملگرها به طور خلاصه آشنا می‌شویم.

عملگرهای ریاضی (Mathematical Operators): برای انجام انواع عملیات پایه، از عملگرهای ریاضی استفاده می‌شود که معمولاً از دوران مدرسه با آن‌ها آشنا هستیم. عملگرهای ریاضی شامل عملگرهای جمع، تفریق، ضرب، تقسیم، توان و ... هستند و مقدار خروجی آن‌ها نیز به صورت عددی است.

عملگرهای منطقی (Logical Operators): برای انجام عملیات‌های منطقی بین مقادیر مختلف استفاده می‌شوند. این عملگرها معمولاً روی مقادیر TRUE و FALSE عمل می‌کنند و خروجی آن‌ها نیز مقادیر TRUE یا FALSE است.

عملگرهای رابطه‌ای (Relational Operators): عملگرهای رابطه‌ای، برای بررسی رابطه بین مقادیر دو متغیر مورد استفاده قرار می‌گیرند. معمولاً عملگرهای رابطه‌ای بر روی مقادیر عددی اعمال می‌شوند و خروجی آن‌ها مقادیر منطقیTRUE  و یا FALSE  است. برای مثال رابطه کوچکتری یا بزرگتری بین دو مقدار عددی به ترتیب با عملگرهای " > " و" < " قابل انجام است. با توجه به این که از این عملگرها می‌توان برای بررسی رابطه بین دو مقدار استفاده کرد، آن‌ها را عملگرهای مقایسه‌ای نیز می‌نامند.

در این فیلم آموزشی، نحوه انجام انواع عملیات جبری و ریاضی را با استفاده از عمگرهای ریاضی مانند جمع، تفریق، ضرب و تقسیم و ... مورد بررسی قرار می‌دهیم و با برخی توابع ریاضی مرتبط با ساختارهای داده بردار و ماتریس در R آشنا خواهیم شد. همچنین، در قسمت بعدی، عملگرهای منطقی و رابطه‌ای که خروجی منطقی دارند را آموزش خواهیم داد.