به داده‌های مکانی که پردازش آن‌ها بر اساس بردار بوده و تشکیل شده از خطوط و اشکال مختلف هندسی و منحنی‌هایی براساس فرمول‌ها و تئوری‌های خاص ریاضی هستند را فایل‌های وکتوری یا برداری می‌گویند که معمولا حجم بسیار کمتری دارند.
اجزا یک وکتور از گره‌ها و خطوط تشکیل گردیده است به این ترتیب که در موقعیت‌های تعیین شده گره‌ها وجود دارند و خطوط نیز شامل انحنا و طول تعریف شده‌ای هستند که در کل این امکان را فراهم می‌سازند که با بزرگنمایی و تغییر اندازه بوسیله فرمول‌های ریاضی کیفیت تصویر کم نشود. همچنین در نقشه‌های GIS با فرمت و مدل برداری، عوارض با عناصر هندسی نقطه، خط و سطح نمایش داده می‌شوند.
فرمت‌های رایج معروف فایل های برداری برای نمایش داده‌های مکانی دو‌بعدی یا سه‌بعدی به صورت منظم و نامنظم به صورت EPS ، WMF ، DWG ، DXF ، TIN و SHP ذخیره می‌شوند.
کاربران GIS در دنیای بزرگ اطلاعات مکانی با دو نوع اصلی داده مکانی به نام‌های رستر (Raster) و وکتور (Vector) سر و کار دارند که این دو نوع فایل هر کدام نسبت به دیگری برتری ندارند و حتی برای یکدیگر مکمل محسوب می شوند.
لازم یه یادآوری است که کوچکترین اجزا تشکیل دهنده ساختار یک تصویر، پیکسل‌ها می‌باشند و به مربع‌های تک رنگ کوچک مرکب از نور قرمز، سبز و آبی که هنگام بزرگنمایی کردن بر روی یک تصویر قابل مشاهده است گفته می‌شود.
به تصاویری که از تعداد بسیار زیادی شامل هزاران و یا میلیون‌ها پیکسل تولید شده اند فایل‌های پردازش رستری یا پیکسلی (تصاویر بیت مپ و گرافیک شطرنجی) می‌گویند که معمولا فایل‌های رستر دارای حجم بالایی هستند ولی چون فایل‌های رستر جزئیات و رنگ‌های غنی دارند و توسط دستگاه‌ها و ابزارهای بیشتری پشتیبانی می‌شوند این فایل‌ها از محبوبیت خوبی برخوردار هستند.
معمولا فایل رستر یک فرمت پیش فرض برای عکاسی، فیلم برداری، رسانه های مبتنی بر وب و انتشار دیجیتالی تصاویر می‌باشند ولی فرمت رستر برای چاپ کاغذی مناسب نمی‌باشند.
همچنین در نقشه‌های سیستم اطلاعات مکانی GIS با فرمت و مدل رستر عوارض زمین در یک شبکه و سلول‌های ریز و منظم ماتریس مانند با مجموعه‌ای از پیکسل‌ها مشخص می‌گردد و داده‌های درون فرمت رستر به صورت داده‌های موضوعی و داده‌های پیوسته‌ای ذخیره می‌شوند.
©BRB تمامی حقوق طراحی سایت متعلق به شرکت دانش‌بنیان بهین ره‌آورد بهبود می باشد.
